مـــــن که آزادم کنـــــون از بنــــدهـــــا
بـــــــــوده ام بنـــــــد بــــــلا را مبتــــلا
تو نجـــاتم داده ای از بنــد خــــویـــش
رَستــم و آنگه شدم در بنـــد خـــویش
آب وجــــاروی وجـــود از آنِ تــــوســـت
هست زندان مال تو ،این جان زِتوست
من وَ ماها ظاهــــــری در کارهاســـت
ادّعــــائی از دلِ بیمـــــارِ مـــــاســـــت
تــــــــو تمـــــامــــیِ بزرگـــی را ســــزا
بـــودن ومــــاها وَ مــــن ها از شمـــــا
گوشـــــۀ چشمـــی به رندانت فکــــن
دستــــگیری کـــن ،بـــه زندانــت فکـن
— بـــــــــوده ام بنـــــــد بــــــلا را مبتــــلا
تو نجـــاتم داده ای از بنــد خــــویـــش
رَستــم و آنگه شدم در بنـــد خـــویش
آب وجــــاروی وجـــود از آنِ تــــوســـت
هست زندان مال تو ،این جان زِتوست
من وَ ماها ظاهــــــری در کارهاســـت
ادّعــــائی از دلِ بیمـــــارِ مـــــاســـــت
تــــــــو تمـــــامــــیِ بزرگـــی را ســــزا
بـــودن ومــــاها وَ مــــن ها از شمـــــا
گوشـــــۀ چشمـــی به رندانت فکــــن
دستــــگیری کـــن ،بـــه زندانــت فکـن
reading دیوان اشعار with پایتخت شعر، شهرام درویش، پایتخت شعر و فرامرز عرب عامری at دانشگاه تهرا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر