kootevallgold.blogspot.com: قدر

kootevallgold.blogspot.com: قدر: از صــــدای سخـــن عشـــق ندیدم خـــوشتــر بعد۴۰ســال شنیــــدم سخنــــانی که مپــــرس گفتگــــو کـــــردم وگفتــــم سخنــــانی از دل پر کش...

عاشقان بندگانی از عشقنـد،گـــــرچه آرام و بیصــدا هستنــد
قصّۀ عاشقی به اعجاز اســـت،از سرو جانِ خود جـدا هستند
حسّ و حالی عجیب حاکم هست ،عینِ شورو نشانه های بقا
آمــــدن رفتــــن همــــرهـــش دارد، دردِ ایجادِ فاصـــله هـــا
چشمه ای صــاف و مهربانی تو،اشک عالم به دیدگان داری
مـن یقیــــن دارم ای فرشتۀ من ،ماهها حسرتی ،نمی باری؟
دوســت دارد غــرورو سختیِ تو ،قُلّــه هایِ رفیعِ کوهستان
دستِ البرز دست یکرنگیست،هست ضحّاکِ نفس را  زندان
می کنم جانِ خود به تو تقدیم، تو همه هستی و صفایِ منی
این که عاشق کشیست جان بدهم ،وشما یک نگاه هم نکنی
احمدیزدانی

آتش و آب

من عاشقـم و تو غضـــبِ بی پایان

در بستری از مهر شود صلح عیان

انگار که همبستـــری آتـــــش وآب

آغوش گشوده ،آتشت را خــواهان.

کوتوال خندان: دنیا،جوان،شیخ،الطاف،کیش

قبل از تولّد گلاب ،گُل!سوخت.

هرچه بکاری تو ،کنی آن درو.

دست و دل و دیده ،......

گــر مردِ رهی ،دل به سفر باید داشت

خود را نگه از هرچه خطر باید داشت

در خانۀ دشمنت شــــدی چون محرم!

دست و دل و دیده ،الحذر باید داشت.

(کوتوال)

http://www.deemeh.blogfa.com

http://firouzkooh.blogsky.com/

http://kootevallekhandan.blogspot.com/

kootevall.blogspot.com

مپرس

مپرس

 

از صــــدای سخـــن عشـــق ندیدم خـــوشتــــر         (استقبال از مصرع حضرت حافظ)
دلِ عاشق ،شــده شیدایِ کسانی که مپــــرس
گفتگــــو کـــــردم و   گفتــــم سخنــــانی از دل
پر کشیدم به کمینــــگاه کســـانی که مپــــرس
این حوادث ، که   میان   مـــــن و او  میــــــگذرد
گفتمـــانیست  میـــان دو جهـــانی که مپـــرس
مــــن و اوضــــاع زمــانه   به فــرازو   به فــــرود
او  چـو آرامش مهتـــاب و چنــانی که مپــــرس
زلـــــزله بودم و  از پای نشستـــــم   اکنـــــون
شده ام مانده به جـــا ساختمـــانی که مپـــرس
شــب و حیـرانی و   امـــواج وتلاطــــم بگذشت
مانده اکنــون پس از آن نام و نشانی که مپرس
از سفــــــر گفت و زِ غــــربت و  همه فاصله ها
گفتــــم از حســـــرت دیدار و غمانی که مپرس
تــــا نیــــایــــد و نبینـــــــم  ،نبــــــود آرامـــــش
می شــــوم با رخ او  همـــچو جوانی که مپرس
خـــواب بـــودم و بـــه رویـا به حضـــــورم آمـــــد
دیدمش دست زنان ،خنـــده کنـــانی که مپرس
آمــــدو  حــــرف زدو دختـــر رز خنـــــدان شــــد
روحم آزاد شد از بنــــــد گــــرانی که مپــــرس
کوتوال

برچسب‌ها: کمینگاه, حوادث, مهتاب, زلزله, دختر رز

+ نوشته شده در  دوشنبه سی و یکم شهریور 1393ساعت 3:29 قبل از ظهر  توسط احمد یزدانی  |  نظر بدهید

طلوع صبر

در غروب آفتاب و در طلوعِ ماهِ کامل

بار را بست عاشقِ دلخسته،شد راهیِ منزل

در خیالش بود روشن منزلش از نورِ عشقش

خانه خالی بود، سرد و فکرِ او اوهامِ باطل

زیرِ لب نالید از یارَش ، خدایا هجر تا کِی

پاسخ آمد ، صبر باید کرد بر هر کارِ مشکل

مادرِ پیرِ فلک با صبر می زاید عجایب

تا نسوزد گل به آتشدان،گلابی نیست حاصل

باغبان میسوزد از سرما و گرما تا ببیند

بوستان برگل نشست و شاخه شد بر میوه نائل

احمدیزدانی

(پ ن ،از طمعِ سگِ گلّه به رمه، داغدارم)

برچسب‌ها: غروب، طلوع، باغبان، احمدیزدانی، صبر