داد زمین خـــــون دلـــش را به تو
تو به زمـــــان داده ای آن را ز نو
عاشق و معشوق به تو دلخــوشند
قــایق دریای تو بوده ، خــوشنـــد
اشک زمین پهنـــــۀ پاک خـــــــزر
ای همــــۀ مـاسه و ریگ تــو ، زر
راحــــت و آرام دل خستــــــــــگان
مرکز وصل و سفــــر عــاشقــــان
ساحل زیبای تو پهنـــــــاوراســـت
خطِّ لبت خوشکلی دیگــــــر اســت
هــــرکه شبی در بــرت آرام یافــت
از بغـــــل نام وطــــن کـــام یافـــت
عمق تو پر ثروت و سـرمایه است
کشـــور ایران به سرت سایه است
مـــردم ساحـــــل همه شاد از تواند
گـــوهــــــرِ آزادو نــژاد از تــوانــد
راحتِ جانی تو ، خـروشان ،بزرگ
قطعه ی پاکی تو در ایران ، بزرگ
آمـــــده امــــروز پـس از سالهـــــا
نقطــــۀ آغـــــاز همـــــــه حالهـــــا
ساحـــــل دریا و سرآغــــاز شــــور
گفتـــن از عشــــق و نگاه و سرور
ماســــه و امـــــواج و زوایای دنج
بوســـــۀ دزدانه و دنیـــــای دنــــج
جمـع رفیقان و می و نوش ، نوش
مســــت هـوای هم و از لب خموش
بوی تو انگـار به جا مـــــانده است
خاطره هایت به خــدا مانده اســــت
ساحل همان ســاحل و دریا همـــان
جای تو خالیســت به هــــرجای آن
هــــرطــــــرفی مینگـــــرم نیستــی
با منـــــی و دورو بــرم نیستـــــــی
گـــرچه تو رفتی و شــدی بی وفـــا
مــــن به تو و درد تـــوام مبتـــــــلا
احمدیزدانی
13/3/1394
گیلان
تو به زمـــــان داده ای آن را ز نو
عاشق و معشوق به تو دلخــوشند
قــایق دریای تو بوده ، خــوشنـــد
اشک زمین پهنـــــۀ پاک خـــــــزر
ای همــــۀ مـاسه و ریگ تــو ، زر
راحــــت و آرام دل خستــــــــــگان
مرکز وصل و سفــــر عــاشقــــان
ساحل زیبای تو پهنـــــــاوراســـت
خطِّ لبت خوشکلی دیگــــــر اســت
هــــرکه شبی در بــرت آرام یافــت
از بغـــــل نام وطــــن کـــام یافـــت
عمق تو پر ثروت و سـرمایه است
کشـــور ایران به سرت سایه است
مـــردم ساحـــــل همه شاد از تواند
گـــوهــــــرِ آزادو نــژاد از تــوانــد
راحتِ جانی تو ، خـروشان ،بزرگ
قطعه ی پاکی تو در ایران ، بزرگ
آمـــــده امــــروز پـس از سالهـــــا
نقطــــۀ آغـــــاز همـــــــه حالهـــــا
ساحـــــل دریا و سرآغــــاز شــــور
گفتـــن از عشــــق و نگاه و سرور
ماســــه و امـــــواج و زوایای دنج
بوســـــۀ دزدانه و دنیـــــای دنــــج
جمـع رفیقان و می و نوش ، نوش
مســــت هـوای هم و از لب خموش
بوی تو انگـار به جا مـــــانده است
خاطره هایت به خــدا مانده اســــت
ساحل همان ســاحل و دریا همـــان
جای تو خالیســت به هــــرجای آن
هــــرطــــــرفی مینگـــــرم نیستــی
با منـــــی و دورو بــرم نیستـــــــی
گـــرچه تو رفتی و شــدی بی وفـــا
مــــن به تو و درد تـــوام مبتـــــــلا
احمدیزدانی
13/3/1394
گیلان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر